-Təxminən 200 il bundan əvvəl alman ixtiraçısı Drays məhz belə bir velosiped düzəltmişdi. O, atları əvəz edə biləcək vasitə haqqında çox düşünmüşdü. Nəhayət, elə bir vasitə fikirləşib tapmışdı ki, insan özü onu sürə bilərdi.
Naməlum qadın yenə kitabdakı şəkli göstərib dedi:
- Sən pedalsız velosiped sürə bilərsən? Sadəcə, ayaqlarını yerə basaraq?
Ceyhun öz velosipedinə minib cəhd elədi. Xoşuna gəlmədi:
- Belə velosiped olar?!
- Əlbəttə, belə velosipedi sürmək adamı tez yorar, - yaşlı qadın dilləndi. - Hər dəfə ayağınla yerdən təkan almalısan. Həm də pedalsız sürətlə getmək olmur. Bu velosiped sənin "kifayət" saydığın biliklərə bənzəyir. Axı onu birtəhər sürmək olur. - Qadın Ceyhuna baxıb bic-bic gülümsədi.-Səncə, bu, "kifayət"dir?
Ceyhun qarının eyhamını başa düşdü. Bir qədər utancaq halda dedi:
- Yox, bu velosipedə pedal əlavə etmək yaxşı olardı.
-Yaxşı, onda gəl sənə ilk pedallı velosipedi göstərim.
Yaşlı qadın başqa bir şəkli göstərdi:
- Onu fransız Pyer Mişo icad edib. Görürsən, bunun pedalı var. Amma bu velosipedi kələ-kötür yolda sürmək böyük əziyyətdir. Ona görə ki, təkərlərdə rezin yoxdur. Yoldakı daşlar və çuxurlar velosiped sürəni çox narahat edir. Pedalları fırlatmaq da çətindir. Çünki onlar birbaşa qabaq təkərin oxuna quraşdırılıb. Davam edim, yoxsa "kifayətdir"?
Ceyhun başını yelləyib "hə" dedi. Onun üçün çox maraqlı idi.