[üstündə] | [üsdündə] |
[altında] | [aldında] |
Əzəmətli palıd ağacının qol-budaqlarında quşlar, qabığının
altında həş(ə,a)ratlar, yarpaqlarının üstündə qurdlar, (kökündə,
yoxsa köklərinin yanında) isə qarışqalar yuva qurmuşdular.
Palıd darıxmağa heç (vaxt, yoxsa müddət) tapmırdı. O qədər
nəhən(g,k), güclü, möhkəm idi ki, o ətrafda yaşayan
canlılar onu özlərinə arxa-dayaq bilirdi. Düşünürdülər
ki, bir təhlükə olsa, palıd onları qoruyar.
Qoca palıd çayın kənarında yaşayan (yeganə,
yoxsa tənha) ağac idi. Yağış yağanda bu yoldan
ötən kən(t,d) camaatı da palıdın nəhəng qol-
Yaz təzəcə gəlirdi. Nərgiz gülləri açılmışdı. Qar
yavaş-yavaş əriyirdi. Meşədən qayıdan
iki ovçu
çayın kənarından keçərkən palıdın kölgəsində din-
cəlməyi qərara aldı. Mehriban palıd çox sevindi. Quşlar
Birdən palıd ovçuların söhbətini eşitdi. Ovçulardan biri deyirdi:
– Bu il qış sərt keçdi. Heç buralara belə qar yağmamışdı.
– Qar əridikcə çayın suyu aşıb-daşacaq. Elə daşacaq ki, bax bu palıdı da yuyub aparacaq, – deyə ikinci ovçu dilləndi. Amma qorxma, kəndimizi su basan deyil.
Qoca palıd təlaşa düşdü. O, sakinlərini bu məsələdən agah etdi. Qarışqalar üçün narahatlıq keçirdi. Qarışqalar palıdı çox sevirdilər. Ona görə də onu tərk etməyi heç düşünmədilər. Daşqından xilasolma yollarını düşünməyə başladılar. Onlar çarə tapana kimi çay daşdı. Su qarışqaları da, yuvalarını da yuyub apardı. Onlar suda batdılar.