Dekorativ-tətbiqi sənətin ən qədim növlərindən biri də zərgərlikdir. Keçmişdə belə hesab edirdilər ki, zərgərlik məmulatları sehrli, özünəməxsus rəmzi mənaya malikdir. Bu məmulatlar eyni zamanda sahibinin cəmiyyətdəki mövqeyini də bildirirdi.
Şumer sənətkarları qədim dünyanın ən mahir zərgərləri idi. Onlar yaratdıqları məmulatlara “üç rəng”in uyğunluğunu tətbiq edirdilər:
göy rəng - lacivərd daşından, qırmızı rəng - qırmızı əqiqdən və sarı rəng - qızıldan alınırdı.
Qədim Misir zərgərləri ən çox qiymətli, yaxud yarımqiymətli təbii daşqaşlardan - malaxit, lacivərd, yəşəm (yaşma), əqiq və firuzədən istifadə edirdilər. Qədim misirlilərin ən nəfis bəzəklərindən biri - pektoral sayılırdı. Pektoral sinədən asılan bəzək əşyasıdır.
Misir sənətkarları bəzəklər üzərində rəmzi məna daşıyan naxışların rəng ahənginə daha çox diqqət yetirərdilər. Qədim Misirdə rənglər və onların simvolik mənası belə idi: qara - torpaq rəngi və həyat simvolu; yaşıl - papirus rəngi və əbədi gənclik simvolu; qırmızı - səhra rəngi və sonsuzluq simvolu.
Qədim Misirin zərgərlik sənəti