- Komandir, yaralanmısınız?
- Yaralanmışam?.. Mən ölürəm, oğul, - mayor titrək səslə deyib əlindəki bayrağı mənə verdi. - Al bunu, qala divarının üstündən as. İndi taborun komandiri sənsən. Elə et ki, səhərə kimi bu mənfurların izi-tozu da mənim şəhərimdə qalmasın!
Sonra o, huşunu itirdi. Mən onun çiynindən tutub silkələdim:
- Komandir!.. Komandir!.. Bir söz deyin... Sağsınız?!
O, son sözlərini demək üçün bir daha gözünü açdı:
- Vətən sağ olsun, oğul!.. - deyib həmişəlik gözlərini yumdu.