Naum Qabo incəsənətin öz dəyəri və funksiyası olduğunu iddia edirdi. Onun fikrincə, həndəsi prinsiplər heykəlin təməli hesab olunur. Bu prinsipə əsasən, fiqurun fəzadakı həcmi onun kütləsi ilə deyil, bu həcmi təsvir edən xətlərlə müəyyən edilir.
Sənətkarın bilavasitə xidməti heykəlləri simli və spiralvarı tökmə üsulunun kəşfindən, formaların qeyri-adi materialdan olması və şəffaflıq effektindən ibarətdir.
Naum Qabo üçün həcmin kütləsi deyil, onun tamamilə əksi olan boşluq plastik vasitə idi. Aydın forma, müasir materiallar, ciddi həndəsiliyin müntəzəmliyi və təbiətdən ilham alan mühəndis xəyallarının dəqiq hesablamaları tamamilə yeni estetikanın bədii ifadə vasitələri idi. Çox zaman memarlığa uyğunlaşdırılmış “Qüllə”, “Monument” və yaxud “Quyu” kimi adlar daşıyan bu əsərlərdə Qabonun konseptual xəyalları ifadə edilir. Əgər onları monumental ölçüdə yaratmaq üçün texniki imkanlar olsaydı, bu cür fəza konstruksiyaları XX yüzilliyin məbədləri sayıla bilərdi.
Material əsərin üslubuna necə təsir göstərə bilər?