Qarışqa yalvardı:
— Dayan, dayan, gör nə deyirəm? Məni burax, axırıncı dəfə qardaşlarıma su aparım, sonra qayıdaram, yeyərsən.
— Sən gedib qayıdana qədər dözə bilmərəm. Elə indi yeyəcəyəm.
— Yemə, yemə. Bunun əvəzində sənə dəyərli məsləhət verərəm.
— Hə, yaxşı, de görək.
Yaçıq qarışqa deməyə söz tapmayıb:
— Bir parasını ye, ikinci parasını qış üçün saxla, — dedi.
— Hə, yaxşı məsləhətdir.
Ayı qarışqanı ağzına qoyub uddu.
Qarışqalar çox gözlədilər. Su ardınca gedən Qara qarışqa qayıtmadı. Balaca cığırla təpəyə qalxıb yola baxdılar.
Bəs bizim qardaşımız niyə gəlib çıxmadı? Bəlkə, batıb?
— Yox! Onu ayı yeyib, — deyə qarğa qarışqalara xəbər verdi.
Bütün qarışqalar ayının mağarasına tərəf getdilər... Mağaranın ağzında yeri altdan qazmağa başladılar. Köstəbək böyürdən çıxıb dedi:
— Siz nə edirsiniz?
— Ayı üçün quyu qazırıq.